Studenten

Studenten

Mijn studenten hier in Burlington, Vermont, zijn aardig en vriendelijk, maar ik weet nog steeds niet zeker waarom ze mijn cursus Holocaust in the Netherlands hebben gevolgd. Voor sommigen is er een verre Nederlandse achtergrond (‘de broer van mijn grootvader zat in het verzet’), Anne Frank is bij iedereen bekend en voor anderen was een leukere cursus al volgeboekt. Dertien keer  twee uur en drie kwartier zo’n 20 studenten bezighouden, liefst op wetenschappelijk niveau, blijft natuurlijk lastig. Ik heb ze aan het begin voorspeld dat ze aan het eind meer over Nederland en de Holocaust zouden weten dan de gemiddelde Nederlander en dat leek hen wel wat. Van de 400 jaar Nederlandse geschiedenis die ik in vogelvlucht behandelde, bleef alleen de verzuiling echt beklijven. Ik heb daar wellicht iets te veel over gesproken, want bij het tentamen halverwege de cursus waren er toch een aantal die de verzuiling als hoofdschuldige aanwezen voor het grote aantal Joodse slachtoffers in Nederland. Ze proberen vooral veel informatie op internet te vinden, terwijl ik toch meer dan 70 Engelstalige artikelen voor hen op de bibliotheek-website had laten plaatsen.

Films kijken is altijd leuk en voor een visueel ingestelde generatie ook een must, maar dat je een film(fragment) ook critisch kunt analyseren, was voor velen toch nieuw.
In het laatste tentamen dat ze moeten maken, heb ik een vraag opgenomen over overeenkomsten en verschillen tussen de film De Aanslag en The Hiding (over de diep christelijke verzetsstrijdster Corrie ten Boom). Benieuwd wat ze ervan maken én van hun evaluatie over mij; een verplicht en zeer nuttig onderdeel van een cursus. Ik zal er eerlijk over berichten.