Dynasty
In een land, dat gegrondvest is op het verwerpen van gekroonde
hoofden en erfopvolging, is de aandacht voor dynastieen opmerkelijk. Natuurlijk
burgerlijke dynastieen, maar het
veelvuldig gebruik van romeinse cijfers achter een naam lijkt natuurlijk op vorstelijke
nummering als Willem I, Willem II etc. Het gaat dan vooral om tyconen in het
bedrijfsleven, die zo graag de familiecontinuiteit aangeven. Maar het is net zo
opmerkelijk dat politici ook altijd trots zijn op hun vader, grootvader,
moeder, broer, of welk familielid dan ook, die ook politicus was. In een land, waar
het aantal gekozen functionarissen overweldigend is, mag dat bijzonder heten.
Je stemt op iemand vanwege diens kwaliteiten en niet welke politieke rol een
familielid heeft gespeeld, zou je zeggen. Maar niets is minder waar en je ziet
het van hoog tot laag. Niet zo lang geleden nog vader en zoon Bush als 41e
en 43e president van de USA en een broer van jr. was gouverneur van Florida. Vader en zoon Daley
waren samen meer dan veertig jaar gekozen burgemeester van Chicago en zo kun je
nog wel honderden of duizenden voorbeelden geven. Het echtpaar Clinton is een
mooi recent voorbeeld, maar de familie Kennedy spant natuurlijk de kroon.
Dodelijke schietpartijen leken een einde te maken aan de machtigste politieke
familie in de USA, maar bij de laatste conventie van de Democratische Partij
waren meer Kennedies aanwezig dan leden van het Oranjehuis op Koninginnedag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten