Jagen in Vermont

Jagen in Vermont

Het jagen op elanden is al weer voorbij en heeft minder opgeleverd dan was verwacht; minder dan 200. Nu kun je niet zomaar met je geweer het bos intrekken om deze prachtdieren neer te leggen; ook in het land van de vrijheid zijn er beperkingen. Je moet ten eerste een wapenvergunning hebben, maar dat krijgt iedereen die niet blind is. Ten tweede moet je een jachtvergunning hebben, maar ook dat is geen problem; $ 22 voor Vermonters en $ 100 voor anderen. Ten derde moet je een elandenjachtvergunning hebben en dat is moeilijker, want van de 11.000 gretige jagers konden maar 385 een vergunning krijgen, via een loterij. Vermonters betaalden $ 100 en anderen $ 350 en volgens de Fish and Wildlife Department was dat een koopje, vergeleken met andere staten.

Naast de loterij werden ook nog eens vijf vergunningen geveild om bovengenoemd Department aan Wildlife Education te laten doen. Deze veiling bracht $ 22.000 op en maar twee van de vijf gelukkigen was afkomstig uit Vermont.

Maar de koek was nog niet op, want er waren ook nog eens elandjachtvergunningen voor drie jongeren ‘who have a life-threatening disease or illness’. Nog vóór je eigen dood een eland omleggen, is natuurlijk de droom van elke Vermontse jongere met een dodelijke ziekte. Elke jongere mocht ook vijf niet-zieke vrienden of familieleden meenemen, waarvan er eentje ook een geweer mocht vasthouden én gebruiken.

O ja, het schieten op zwarte beren kan nog tot 14 november, maar je mag nog maar vier dagen met pijl en boog jagen op de wilde kalkoen.

De Oorlog

De Oorlog

Lees ik hier de verkeerde krant (New York Times) of ben ik zo geobsedeerd door de Tweede Wereldoorlog, dat ik het overal in de krant zie?

Mijn studenten probeer ik duidelijk te maken dat de uitdrukking ‘na de oorlog geboren’ typisch  Nederlands is; het slaat altijd op de Tweede Wereldoorlog, omdat we geen Eerste Wereldoorlog hebben gehad en onze twee naoorlogse koloniale oorlogen eufemistisch Politionele Acties heten.

Oorlog kan hierin de VS  van alles zijn; de Onafhankelijkheidsoorlog, de Burgeroorlog, de Eerste en de Tweede Wereldoorlog, de Korea Oorlog, de Vietnam-oorlog (de Politionele Vietnam Actie), de 1^e en de 2^e Golf Oorlog en nu de War against Terror (naast de War against Drugs).

Maar toch. Als er een artikel in de NYT is over het sombere feit dat alle fraaie Franse (mode)zaken aan de Champs Elysee worden overgenomen door Amerikanen (MacDonald!) , staat er een foto van triomfantelijke Amerikaanse soldaten die in sptember 1944 over de Champs Elysee marcheren. Een halve pagina over de opening door de Franse president van het nieuwe Mémorial in Drancy (het Parijse Westerbork) is niet voldoende, want de New York Review of Books overklassed dat met de toespraak van de president. En dan gisteren nog een artikel over jonge Israeli’s die het Auschwitz-kampnummer van oma op hun arm laten tatoeeren: ‘om nooit te vergeten.’

Jullie Amerikanen hebben genoeg oorlogen; blijf met je handen van onze oorlog af, wil ik maar zeggen.