Canadezen (2)
De Verenigde Staten
zien de noordelijke buurman vaak als het conservatieve land, dat liever onder
Engels bestuur bleef dan mee te delen in de geneugten van de Amerikaanse
Revolutie. Wat nu Canada is, werd ook een vluchtplaats voor Amerikanen die tegen
de Revolutie waren. De Onafhankelijkheidsoorlog (1775-1783) maakte geen eind aan de
slechte verhoudingen; integendeel. In 1812 verklaarde de jonge Amerikaanse
Republiek de oorlog aan zijn vroegere kolonisator Engeland met de bedoeling
Canada in te lijven. Wat die Engelse kolonie als een veroveringsoorlog zag,
werd door de VS natuurlijk als een bevrijdingsoorlog gezien. Het liep slecht af
voor de jonge republiek, want niet alleen mislukte de ‘bevrijding’ van het
noorden, de Engelsen wisten twee jaar later Washington te bezetten en onder
andere het Witte Huis plat te branden. Natuurlijk werd de nederlaag later
gezien als een dappere daad tegen een machtige vijand, maar op het moment is hier
maar weinig te merken van een 200-jarige herdenking.
Dat is anders in Canada; daar zendt de regering
tv-spotjes uit waarin ze haar onderdanen indringend herinnert aan deze lelijke
aanval van de Amerikanen. Een aparte regeringswebsite (www.1812.gc.ca) legt het allemaal uit met als
hoofdboodschap dat Canada niet zou bestaan als ‘ze’ hadden gewonnen. Dat progressieve Amerikanen op het moment roepen dat ze naar Canada emigreren als Romney wint, moet maar als ironie van de geschiedenis worden gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten