Jagen in Vermont

Jagen in Vermont

Het jagen op elanden is al weer voorbij en heeft minder opgeleverd dan was verwacht; minder dan 200. Nu kun je niet zomaar met je geweer het bos intrekken om deze prachtdieren neer te leggen; ook in het land van de vrijheid zijn er beperkingen. Je moet ten eerste een wapenvergunning hebben, maar dat krijgt iedereen die niet blind is. Ten tweede moet je een jachtvergunning hebben, maar ook dat is geen problem; $ 22 voor Vermonters en $ 100 voor anderen. Ten derde moet je een elandenjachtvergunning hebben en dat is moeilijker, want van de 11.000 gretige jagers konden maar 385 een vergunning krijgen, via een loterij. Vermonters betaalden $ 100 en anderen $ 350 en volgens de Fish and Wildlife Department was dat een koopje, vergeleken met andere staten.

Naast de loterij werden ook nog eens vijf vergunningen geveild om bovengenoemd Department aan Wildlife Education te laten doen. Deze veiling bracht $ 22.000 op en maar twee van de vijf gelukkigen was afkomstig uit Vermont.

Maar de koek was nog niet op, want er waren ook nog eens elandjachtvergunningen voor drie jongeren ‘who have a life-threatening disease or illness’. Nog vóór je eigen dood een eland omleggen, is natuurlijk de droom van elke Vermontse jongere met een dodelijke ziekte. Elke jongere mocht ook vijf niet-zieke vrienden of familieleden meenemen, waarvan er eentje ook een geweer mocht vasthouden én gebruiken.

O ja, het schieten op zwarte beren kan nog tot 14 november, maar je mag nog maar vier dagen met pijl en boog jagen op de wilde kalkoen.